Εξαγωγές Δοντιών

Εξαγωγές Δοντιών

Εξαγωγή δοντιού είναι η αφαίρεση ενός δοντιού υπό τοπική αναισθησία. Μία εξαγωγή γίνεται προκειμένου να απομακρυνθούν δόντια που έχουν κακή πρόγνωση και αποτελούν πρόβλημα για τη στοματική υγεία. Σε κάποιες περιπτώσεις ένα δόντι με μεγάλο μικροβιακό φορτίο (π.χ ένα δόντι με εκτενή τερηδόνα,ένα δόντι με προχωρημένη περιοδοντίτιδα) αποτελεί μεγαλύτερη απειλή σε ορισμένες πιο ευπαθείς ομάδες ασθενών όπως οι ηλικιωμένοι ασθενείς ή οι ασθενείς με μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων ενδοκαρδίτιδας. Εξαγωγές δοντιών μπορεί να απαιτούνται επίσης στα πλαίσια μιας άλλης οδοντιατρικής θεραπείας (πχ. μίας ορθοδοντικής θεραπείας). Στην περίπτωση των φρονιμητών μπορεί συχνά επίσης να γίνεται αναγκαία η εξαγωγή τους λόγω επανειλημμένων φλεγμονών ή άλλων προβλημάτων που μπορεί αυτοί να δημιουργούν στη στοματική κοιλότητα.

Όλες οι εξαγωγές πραγματοποιούνται υπό τοπική αναισθησία. Η διαδικασία αφαίρεσης ενός δοντιού μπορεί να γίνει με απλή ή με χειρουργική εξαγωγή. Μια απλή εξαγωγή γίνεται χωρίς τοπική χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική εξαγωγή δοντιού επιβάλλεται σε πιό δύσκολες περιπτώσεις και περιλαμβάνει τομές των ούλων, διχοτόμηση δοντιών με περισσότερες ρίζες και χειρουργική αφαίρεση τμήματος του οστού της γνάθου που περιβάλλει τις ρίζες του δοντιού. Σε πολλές περιπτώσεις χειρουργικών εξαγωγών κρίνεται απαραίτητη η τοποθέτηση χειρουργικού ράμματος το οποίο και αφαιρείται μετά από 7-10 μερές από την ημέρα της εξαγωγής στο οδοντιατρείο.

Σε κάθε περίπτωση πριν την έναρξη μίας οποιασδήποτε εξαγωγής είναι απαράιτητη η λήψη ιατρικού αλλά και οδοντιατρικού ιστορικού του ασθενούς και η λήψη ακτινογραφίας του δοντιού (στην περίπτωση φρονιμητών κρίνεται απαραίτητη, σχεδόν πάντα, η πανοραμική ακτινογραφία). Η ακτινογραφία βοηθάει τον οδοντίατρο να αξιολογήσει το βαθμό δυσκολίας μιας εξαγωγής και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις επιβάλλεται η παραπομπή σε κάποιον ειδικό γναθοχειρουργό.

Μετεξακτικές οδηγίες δίνονται πάντα μετά από οποιαδήποτε εξαγωγή (απλή ή χειρουργική) και σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλεται η χορήγηση αντιβίωσης. Τόσο οι μετεξακτικές οδηγίες όσο και η λήψη αντιβιωτικής προφύλαξης πρέπει να ακολουθούνται πιστά από τον ασθενή για την αποφυγή μιας οποιαδήποτε μετεξακτικής επιπλοκής.