Στον κλάδο της Ακίνητης Προσθετικής συμπεριλαμβάνονται όλες οι αποκαταστάσεις που είναι μόνιμα τοποθετημένες στο στόμα. Οι αποκαταστάσεις αυτές είναι οι στεφάνες (θήκες) σε δόντια ή εμφυτεύματα, οι γέφυρες που επίσης εφαρμόζονται σε δόντια αλλά και εμφυτεύματα. Στον ίδιο κλάδο, ως μόνιμα συγκολλούμενες αποκαταστάσεις, συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα Ένθετα-Επένθετα και οι Όψεις Πορσελάνης (Veneers), που κατατάσσονται στην Αισθητική Οδοντιατρική επίσης. Οι αιθητικές αποκαταστάσεις είναι πιο συντηρητικές ως προς την επεξεργασία του δοντιού (λιγότερο τρόχισμα οδοντικής ουσίας), αλλά η εφαρμογή τους δεν είναι πάντα δυνατή και εκεί χρειάζεται η επιλογή μίας θήκης ολικής κάλυψης του δοντιού ή μίας γέφυρας.
Η στεφάνη είναι μία θήκη σε σχήμα δοντιού που μπορεί να εφαρμοστεί πάνω σε ένα δόντι όταν αυτό χρήζει κάλυψης και προστασίας από τις δυνάμεις που εκδηλώνονται κατά τη μάσηση. Οι στεφάνες μπορούν να εφαρμοστούν τόσο σε πρόσθια όσο και οπίσθια δόντια.
Μία θήκη είναι απαραίτητη συνήθως στις κάτωθι περιπτώσεις:
- Για να καλύψει (και να προστατεύσει κατά αυτό το τρόπο) ένα βαθιά τερηδονισμένο δόντι που έχει χάσει μεγάλη ποσότητα υγιούς οδοντικής ουσίας
- Για να διορθώσει κάποια αισθητική δυσμορφία του δοντιού αν αυτό δεν είναι δυνατό με πιο συντηρητικές αποκαταστάσεις.
- Για να αποκαταστήσει ένα οδοντικό εμφύτευμα
Πλέον στη διάθεσή μας υπάρχουν υλικά επιλογής που αντικαθιστούν τα παλιά πιο αντιαισθητικά υλικά που έκαναν μία στεφάνη να γκριζάρει στο όριό της με το ούλο και να αποκαλύπτει μία γκρίζα απόχρωση στο χαμόγελό. Εκτός από τις θήκες μεταλλοπορσελάνης, μπορούμε να επιλέξουμε μία πιο αισθητική λύση με ολοκεραμικά υλικά που αντανακλούν το φως κ δίνουν μια φυσικότητα στο χρώμα και στη φυσική εμφάνιση ενός δοντιού.
Οι γέφυρες χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση ενός η περισσότερων δοντιών που λείπουν. Μπορούν να στηριχούν στα γειτονικά τους δόντια (τα οποία πρέπει επίσης να τροχιστούν) και με αυτόν τον τρόπο μετά την τοποθέτησή τους να αναπληρώσουν τον κενό χώρο των ελλειπόντων δοντιών. Μία πολύ απλή περίπτωση γέφυρας είναι αυτή στην οποία χρειάζονται δύο μόνο γειτονικά δόντια και ένα ενδιάμεσο για να αναπληρωθεί ο κενός χώρος από ένα ελλείπον δόντι. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις τα δόντια που λείπουν είναι περισσότερα και σε αυτή την περίπτωση για να εξασφαλιστεί μία καλή πρόγνωση της γέφυρας περισσότερα δόντια στηρίγματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα εμφυτεύματα. Στην περίπτωση των εμφυτευμάτων το πλεονέκτημα είναι πως ένα ελλείπον δόντι μπορεί να αντικατασταθεί με ένα μόνο εμφύτευμα χωρίς καμμία επέμβαση στα γειτονικά δόντια.
Στην περίπτωση που λείπουν περισσότερα δόντια ανάλογα με το υπάρχον οστό και την απόσταση που πρέπει να καλύψει μία γέφυρα μπορεί αντίστοιχα να χρησιμοποιηθεί μία γέφυρα με δύο μόνο στηρίγματα-εμφυτεύματα και ένα ενδιάμεσο ή περισσότερα εμφυτεύματα για μεγαλύτερη κάλυψη του κενού. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η καλύτερη μάσηση, ομιλία και φυσικά εμφάνιση του ασθενούς.
Όπως και στις στεφάνες έτσι και στις γέφυρες έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε πιο κλασσικές λύσεις μεταλλοκεραμικών υλικών ή πιο αισθητικών υλικών όπως τα ολοκεραμικά. Το υλικό επιλογής αποφασίζεται βάσει πολλών παραγόντων όπως η θέση αποκατάστασης των δοντιών που λείπουν στον οδοντικό φραγμό, οι συνήθειες του ασθενούς (π.χ βρυγμός), οι αισθητικές απαιτήσεις της περιοχής και φυσικά τις οικονομικές δυνατότητες του ασθενούς μας.
